clishes: intercity highway

şehirlerarası yolculuklar..

 pek severim, özellikle trenin yeri ayrıdır.. pastoral bir tablonun içinde yaşıyormuş hissi verir insana:)

-bu sanırım başka bir yazının konusu olacak- (*)

karayolu ise gergin ve sıkıcı anlar yaşatabilir. genelde yorar, yıpratır. ancak yolculukta karşılaşılan bazı şeyler vardır ki hiç değişmez, her seferinde yaşanır..

bu yazının konusu da bu:

"şehirlerarası yol klişeleri"

benimki yanıma kitap, kalem, not defteri almak,

 fotoğraf çekmek, müzik dinlemek ve bir şeyler atıştırmak :) bunlar genellemeye müsait tabii..

gelelim esas mevzuya;

yolda kesin şöyle bir manzara ile karşılaşılır :)

hayvan sürüleri şart!

terkedilmiş bir benzin istasyonu mutlaka vardır.

ya da yol üstü satıcıları

böyle pişirip yemelik olduğu gibi türlü çeşit sebze-meyve ve yöresel tatlar da görülür..

ya da ihtiyaç duyacağımızı önceden bilerek
o mekana kaç km kaldığını gözümüze sokan tabelalar

doğal ortamdaki reklam deryasının yanı sıra
şu şekilde binaya reklam kondurmaca da çok yaygındır

ve maalesef trafik kazası

buna bir de yolda ezilen hayvanlar dahil oluyor ki çok feci :(

tabi illa ki tehlikeli madde taşıyan birileri vardır

bütün yol bunu taşıyan şoför için de fena halde tehlike arz ediyor...

 ***

bazen gidilen yolun iklimi o kadar kurak olur ki, yol sıkıcı bir hal alır.. bir parça yeşile hasret kalır insan. ama bir de deniz çıktı mı karşına her şey bir anda güzelleşir :)

ya da göz alıcı günebakanlar

günebakan denilince iki imge canlanır zihnimde: biri tabii ki Van Gogh.

ama ben bu güneş çiçeklerini sanırım en çok birbiriyle dedikodu yapan altın saçlı ninelere benzetmeyi seviyorum. sabahtan akşama kadar durmadan konuşup
Güneş gidince sessizliğe bürünen :)

bir de dev elektrik direkleri

bunları da şekli ve sanırım taşıdığı gerilimden dolayı Voltran'a benzetirim.. çocukça gülerim görünce..

ve yol üzerinde batıl inancın doruk noktası:

leyleği uçarken görmek!

(pembe ok leyleği gösteriyor tabii ki)

ben bu yolculuğumda 5 tanesini gördüm, dünya turu yapmama yeter mi ki bu kadarı :p

son olarak

yolculuk demişken hemen bir aralayıcı:

pek sevdiğim Hesse'nin şu sözlerini hatırlamadan olmaz:

"Her insanın yaşamı, onu kendine götüren bir yoldur, bir yol denemesi, bir yol taslağıdır. Hepimiz aynı derinliklerden çıkıp geliriz, ama bir taslak olarak, derinliklerden çıkıp gelen bir yaratık olarak her birimiz kendi öz amacımıza varmak için uğraşıp didiniriz. Birbirimizi anlayabilir, ama kendimizi ancak kendimiz açıklayıp yorumlayabiliriz.."  / Demian-1919

(*) dipnot şeysi:
tren deyince dayanamadım

'93 tarihli 2.Blur albümünün şu kapak resmi

bence şahane bir illüstrasyon!